اولویت های نظام سلامت بر پایه نیازسنجی و مشارکت ذی نفعان در جمهوری اسلامی ایران

مقدمه: امروزه درخواست فزاینده ای برای اولویت بندی پژوهش ها بر اساس اهمیت موضوعات مرتبط با سلامت وجود دارد. واقعیت آن است که منابع بهداشتی کشورهای در حال توسعه به میزان کافی پیشرفت نکرده است و علی رغم بار زیاد بیماری ها در این کشورها، نسبت بودجه های اختصاص یافته برای پژوهش در حوزه سلامت که صرف مسایل و مشکلات بهداشتی این کشورها می شود، افزایش نیافته است. تعیین اولویت های نظام سلامت پاسخی بر چالش موجود است. به منظور آن که تعیین اولویت ها فرایندی فراگیر و مشارکت برانگیز باشد، درگیری و مشارکت تمام ذی نفعان می تواند به شناسایی نیازهای نظام سلامت کمک کند. در مقاله حاضر با بهره گیری از نیازسنجی مشارکتی، اقدام به تعیین اولویت های نظام سلامت شده است. روش کار: این مطالعه با هدف تعیین اولویت های نظام سلامت در 7 استان کشور از طریق نیازسنجی و با مشارکت فعال ذی نفعان و استفاده کنندگان خدمات بهداشتی، درمانی طراحی و بر اساس دستورالعمل واحدی به دانشگاه های مجری پیشنهاد گردید تا به عنوان راهنمای اولیه به کار گرفته شود. نیازسنجی به دو صورت کمی و کیفی انجام شد. یافته ها: نتایج اولویت بندی مشکلات نظام سلامت بیانگر آن است که حوادث و سوانح از بالاترین فراوانی برخوردار است و بعد از آن بهداشت محیط، آب و غذا قرار دارند. نتیجه گیری: حل مشکلات سلامت جامعه، وظیفه هر نظام بهداشتی- درمانی است. برای این کار نیاز است که ابتدا مشکلات شناسایی شده و سپس با توجه به محدودیت های منابع، اولویت های نظام سلامت تعیین و برای هر اولویت، عناوین پژوهشی مشخص شود. آن چه در این فرآیند اهمیت دارد، توافق تمامی ذی نفعان در مورد لیست اولویت هاست.